Dus doe ik niets. Mopper ik op mezelf. En verzin ik allerlei redenen waarom ik niet aan nieuwe blogs zou kunnen schrijven. Is dit een soort van zelf straffing? Als ik namelijk iets ontdekt heb dan is het wel dat ik energie van schrijven krijg! Maar ja, die camera he....en dat domme ongelukje dat ik veroorzaakte....
Is de camera geen goed excuus om mijn passie niet met aandacht te volgen? Wat is dan wel een goed excuus? Ok dan was het de drukte. Ik had het razend druk deze maand. Mijn nieuwe job vreet bakken vol energie en ik doe stinkend hard mijn best om grip op mijn taken te krijgen. Als ik niet werk stop ik mijn tijd in mijn twee liefjes thuis. En daarnaast is het tijd voor sociale afspraken met familie, vrienden (en o jee ik moet sommigen ook teleurstellen dat ik niet op 2 plekken tegelijk kan zijn, ik haat dat) en dan mag ik doodmoe op de bank neerploffen. O nee, nog even naar de oudercommissie van het kinderdagverbijf en dan...... Nee, geen tijd voor bloggen. Geen tijd voor haakprojectjes. Geen tijd voor....euh....
Dan bedenk ik me opeens iets.
Ik las laatst een artikel waarin wordt gesteld dat druk zijn voor sukkels is.
Ik besluit het artikel nog eens op te zoeken. Nieuwsgierig? Hier vind je de link.
Na het lezen van het artikeltje schiet ik in de lach. Ja natuurlijk, hoe kon ik dat nou 'even vergeten zijn'. Ik heb een keuze in alles wat ik doe en zeker ook in hoe ik dat tegemoet treed! Telkens weer besef ik het me en even hard vergeet ik het in het heetst van de strijd. En als ik het me besef vind ik het zo verrekte lastig om keuzes te maken die voor mij goed voelen. En de keuzes niet af te laten hangen van wat een ander er van zal vinden.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten